NewsletterFacebook

Wewnątrz futra

Inside fur

Dlaczego naturalne futra uznawane są na rynku za ekologiczne? Z jakiego powodu kupujący je ludzie są przekonani, że dokonują odpowiedzialnych i świadomych wyborów na rzecz ochrony środowiska? Wiele firm i korporacji handlujących futrami promuje swój ekologiczny, „zielony” wizerunek, utrzymując, że sprzedaje futra zwierząt niehodowanych, ale daleko temu od prawdy. To typowa forma prania mózgu potencjalnych nabywców, której celem jest czysty zysk. Grupa zaangażowanych i aktywnych działaczy od lat usilnie walczy o ujawnienie prawdziwej twarzy skandynawskiego przemysłu futrzarskiego. Wkradają się do setek farm, robią zdjęcia, które potem publikują, a wszystko po to, aby przyciągnąć zainteresowanie mediów i wywołać publiczny skandal. Nie przynosi to jednak wymiernych efektów i dlatego potrzebny jest nowy model działania. Psycholog Frank Nervik zdecydował się na niecodzienną akcję – przekonał przedstawicieli przemysłu futrzarskiego, że chce stać się jednym z nich. Wmówił im, że planuje założyć własną farmę i potrzebuje przeszkolenia, a gdy to się udało, został uznany za swojego i dopuszczony do tajemnic futrzarskiego rzemiosła. Bez czyjejkolwiek wiedzy i zgody zarejestrował szkolenie ukrytą kamerą. Obraz, jaki wyłania się z tej odważnej rejestracji jest nie tylko szokujący, ale przede wszystkim daleko mu do wizji promowanej przez futrzarski biznes. Futra z hodowli są podstawą na ryku i stanowią 85% obrotów w branży. W 2008 roku sprzedano około 56 milionów skór zwierząt hodowanych i liczba ta wcale się nie zmniejsza. Aby wyprodukować 1 kilogram skóry trzeba zabić aż 11 zwierząt. W trakcie życia w hodowli norka spożywa około 50 kilogramów paszy, zatem, by wyhodować 1 kilogram futra, trzeba zużyć aż 563 kilogramów paszy. Co gorsza, nie istnieją przejrzyste przepisy w zakresie sposobu hodowania zwierząt na skóry. Trzymane są w klatkach z drucianej siatki, która uniemożliwia im naturalny ruch i zachowanie. Film jest prawdziwym obrazem przemysłu futrzarskiego. Ujawnia skrywane dotąd tajemnice i pokazuje to, co przedstawiciele tej branży starają się za wszelką cenę zatuszować.

Film należy do sekcji Klimat na zmiany.

Gatunek: 
dokument
Kraj produkcji: 
Norwegia
Rok produkcji: 
2014
Czas trwania: 
57 min
Reżyseria: 
Ola Waagen