NewsletterFacebook

SPUTNIK: Dziennik blokady

БЛОКАДНЫЙ ДНЕВНИК

Nagrodzony na tegorocznym MMFF Złotym Świętym Jerzym, czyli laurem dla najlepszego obrazu, „Dziennik blokady” Andrieja Zajcewa (często w swoich dokumentach opowiadającego o czasach wojny) to jedno z najbardziej wstrząsających dzieł kończącej się dekady. Scenariusz powstał na podstawie wspomnień „blokadników”; tych, którzy przeżyli trzyletnie oblężenie Leningradu przez wojska niemieckie – poetki Olgi Bergholc oraz prozaika Daniiła Granina. Dowódcy Wehrmachtu, stojąc u bram miasta, rezygnują z frontalnego szturmu, przekonani, że głód i mróz wykonają za nich najokrutniejsze zadanie. Że wystarczy kilka zimowych miesięcy, aby wyczerpani mieszkańcy poddali się bez walki. Akcja filmu rozgrywa się w lutym 1942 roku, w ciągu zaledwie jednego dnia. Młoda Olga (w tej roli Olga Ozołłapinia), straciwszy męża, po odtransportowaniu jego ciała z pomocą sąsiadki do jednej z miejskich kostnic postanawia udać się na przedmieścia, do swego ojca pracującego jako chirurg w przyfabrycznym szpitalu. Droga, jaką musi pokonać przez skute trzydziestostopniowym mrozem Piekło, staje się symbolem dramatu milionów leningradczyków. Nawiązujące do niemieckiego ekspresjonizmu filmowego lat 20. XX wieku dekoracje, powolne tempo narracji i wizualny naturalizm – nikogo nie pozostawiają obojętnym. To film, który, choć opowiada o tragedii sprzed niemal osiemdziesięciu lat, wciąż pozostaje aktualny.

 

«Блокадный дневник» Андрея Зайцева (в своих документальных фильмах он часто рассказывает о военных временах) – одна из самых шокирующих кинокартин уходящего десятилетия. В этом году на Московском международном кинофестивале фильм был награжден «Золотым Святым Георгием». В основу сценария положены воспоминания блокадников – поэта Ольги Берггольц и прозаика Даниила Гранина. Командиры вермахта, стоя у городских ворот, решают отказаться от штурма, веря в то, что голод и мороз выполнят за них жестокое задание. Достаточно нескольких зимних месяцев, чтобы измученные жители сдались без боя. Фильм рассказывает историю одного февральского дня 1942 года. Юная Ольга (ее играет Ольга Озоллапиня), потеряв мужа, решается перевезти его тело при помощи соседки в один из городских моргов, а после уехать в пригород к отцу – хирургу в заводской больнице. Путь, который ей предстоит преодолеть в тридцатиградусный мороз, становится символом трагедии миллионов ленинградцев. Декорации, отсылающие к немецкому киноэкспрессионизму 20-х годов, медленный темп повествования и визуальный натурализм никого не оставят равнодушным. Несмотря на то, что фильм рассказывает о трагедии почти восьмидесятилетней давности, он  по-прежнему животрепещущ

Gatunek: 
dramat / wojenny
Rok produkcji: 
2020
Czas trwania: 
118 min
Reżyseria: 
Andriej Zajcew
Scenariusz: 
Andriej Zajcew
Obsada: 
Olga Ozołłapinia, Siergiej Drejden, Andriej Szybarszyn